Het mooiste dorp van Vlaanderen
Paul (80) en Jean (86) wonen al hun hele leven in het Limburgse Kanne. Zij zijn er dan ook steevast van overtuigd dat Kanne het mooiste dorp van Vlaanderen is. Dat is op zijn minst een gewaagde uitspraak te noemen, voor zo’n gehucht waar de meeste Vlamingen nog nooit van gehoord hebben.
Wie het wél kent, komt er vaker, zoveel is duidelijk. In 2008 belandde het dorpje zelfs in de top 15 van Toerisme Vlaanderen. Op de vraag wat Kanne nu net zo aantrekkelijk maakt, is echter geen pasklaar antwoord te geven.
Het zou weleens de typerende vriendelijk- en gastvrijheid van de Kannenaars kunnen zijn. Het ruisen van de Limburgse Rivièra, waar de Jeker, de Maas en het Albertkanaal elkaar ontmoeten, creëert een onnavolgbare rust. Ook het groene, golvende landschap, waar met uitsterven bedreigde vlindersoorten nog vrij rondfladderen, straalt een authentieke charme uit. Of is het misschien de rijstevlaai van bakkerij Smets, die haar rijstpap in de mergelgrotten laat rijpen voor die unieke speciale smaak?
De grotten van Kanne zijn wellicht de bekendste toeristische attractie van het Limburgse dorpje. Het ondergrondse gangenstelsel draagt dan ook een roemrijke geschiedenis met zich mee; gaande van brave wandelingen tot luxueuze trouwerijen en zelfs wilde raveparty’s, al heeft het gemeentebestuur aan die laatste activiteit een einde gemaakt. Met zeventien kilometer aan gangen is dat maar beter ook. Anno 2019 gaat het er minder wild aan toe in de mergelgrotten, die eigenlijk niet uit mergel maar uit kalksteen bestaan.
Die historie is tot de klassieke oudheid te herleiden. Er zijn verschillende restanten van de Romeinse cultuur teruggevonden. Het was voor de Romeinen schijnbaar niet ongewoon om in Kanne te passeren als zij de oudste steden van de Lage Landen (Tongeren en Maastricht) bezochten.
Bovendien pronken er ook vele vondsten die terug te brengen zijn naar een prehistorisch verleden. In de grotten zijn heel wat fossielen van dinosauriërs opgegraven. Naast de talloze houtskooltekeningen van dinosaurussen staan de metershoge muren van de ondergrondse groeve volgekrabbeld met veelzeggende uitspraken en volksverhalen van oude mergeldelvers, die hun dagen in het pikdonkere gangenstelsel sleten.
Daarnaast wordt een groot deel van de overige gangen ingenomen door kwekers van grotchampignons, een ander deel voor de bewaring van rijstpap. Deze beruchte pap vormt, naast het befaamde grottenstelsel, de voornaamste toeristische trekpleister van Kanne. Fijnproevers komen van heinde en ver om ervan te genieten. Indien u zich ook aan dergelijke zoetigheden wenst over te geven bereidt u zich best voor op lange wachtrijen. In het weekend is het immers lang aanschuiven bij de plaatselijke bakkerijen, waar bestellingen van 120 pistolets en 18 fruittaarten geen uitzondering zijn.
Voor de iets claustrofobischere tweede verblijvers is er echter ook een brede waaier aan uiteenlopende activiteiten voorzien. Zo kan u wandelen op het Plateau van Caestert, waar het imposante barokkasteel pronkt. Ooit lag dat kasteel nog op Belgisch grondgebied, maar door het hertekenen van de grenzen behoort dat nu al bijna twee eeuwen tot Nederland. Het is waarlijk een prachtig plaatje: bloemenzeeën over rollende heuvels, in tweeën gesplitst door meanderende wandelpaadjes, met in de verte de Jeker en de Maas.
Bovendien herbergt Kanne met een eerder kleinschalige oppervlakte van 3,61 km2 verbluffend veel fiets- en wandelpaden, waarvan een aantal flinke spierkracht vereist. De Slingerberg is geen Mont Ventoux, maar de klim is behoorlijk pittig en is net daarom zo aantrekkelijk voor wielertoeristen.
Wellicht vindt u in Kanne dan ook het tweede verblijf dat bij u past.
Herlees hier het integrale artikel.
Bron: standaard.be
