Het huis

Het Huis - Storytelling - 2HB

De oprit naar het huis is in feite een kasseibaantje dat gerust het label ‘vijfsterrenstrook in Parijs-Roubaix’ zou kunnen hebben.

Vervolgens kom je in een overweldigende natuurpracht die verborgen ligt in waardevol agrarisch gebied iets buiten het Brusselse.

Tien jaar geleden zag het plaatje er helemaal niet zo idyllisch uit want de hoeve stond te verkommeren en van een aangelegde tuin was er totaal geen sprake. Niemand leek in de hoeve geïnteresseerd te zijn maar Eric en Lut waren meteen verkocht.

Door de ligging moest Goens zich aan heel wat regeltjes houden en het duurde dan ook ruim twee jaar om de nodige vergunningen te krijgen en om alles te renoveren. Op zich was die wachttijd zelfs geen nadeel want het gaf hun de tijd om rustig na te denken over het interieur en om de juiste keuzes te maken.

Het interieur dat we kennen uit het TV-programma verschilt van hoe het in werkelijkheid, het dagdagelijkse, is.  Eind juni verhuizen zijn lief Lut en de kinderen immers voor een maand en zorgt men voor een metamorfose, verandert de inrichting en gaan alle persoonlijke spullen eventjes aan de kant.

De bibliotheekkast is ongetwijfeld één van de blikvangers in ‘Het Huis’ die best veel herinneringen bevat. Zo is er de gehandtekende basketbal van Kobe Bryant die Eric bemachtigde toen hij nog een basketbalprogramma op Canal Plus had.


Op de plaats waar vroeger de schouw zat, hangt nu de tv. Door de grote ramen ernaast kijk je naar het schouwspel van de loslopende kippen in de tuin. De plankenvloer komt uit een Frans kasteel en de cementtegels komen van een uitverkoop in Nederland.

Eric en Lut vinden het ook belangrijk om Belgische merken te kopen gezien ze vaak een uitstekende reputatie in het buitenland hebben maar soms zijn ze zelfs minder bekend bij ons.

Op tv is de indeling van de hoeve niet altijd even duidelijk. Vanuit de woonkamer stap je de fotokamer binnen en via een halfhoog muurtje staat die ruimte in contact met de leefkeuken. De kamer van Erics zoon is in ‘Het Huis’ de ruimte waar de grootste emoties worden getoond, omdat de gasten er terugkeren naar hun kindertijd.

Iedere ochtend als Eric en Lut wakker worden en vanop de rand van hun bed naar buiten kijken, zijn ze nog altijd onder de indruk van het uitzicht. Het verrast hun elke keer opnieuw en is elke dag anders en bij helder weer kijk je zelfs kilometers ver. Die weidsheid om toch zo dicht bij de hoofdstad te zijn en in hun gedachten toch weer niet blijft een ongelooflijk gevoel aldus Eric.


Herlees hier het originele, integrale artikel.

Bron: hln.be | Foto’s: © GREGOIRE DE POORTER