Het verkoopcompromis

Van alle documenten die bij de voorafgaande administratie worden opgesteld, is de voorbereiding van de ondertekening van het verkoopcompromis doorgaans het belangrijkst. Deze zal immers als basis dienen voor de officiële akte, die later wordt samengesteld.

De meesten laten dergelijk papierwerk bij voorzorg aan hun notaris over. In de Vlaamse wetgeving staat er echter nergens vermeld (bij) wie zo’n compromis moet worden opgesteld.

In theorie kan dus eenieder van de betrokken partijen besluiten om dat te doen, zonder dat er een notaris aan te pas komt, gaande van koper tot vastgoedkantoor. Rekening houdend met de complexiteit van het document heeft u er echter alle baat bij, en is het zelfs aangeraden, om u te laten bijstaan door een notaris.

Een verkoopcompromis moet hoe dan ook altijd dezelfde informatie over zowel de koper en de verkoper, als over het pand en diens ligging bevatten.

Bij de verkoper is het in eerste instantie belangrijk om te vermelden of hij/zij de enige eigenaar is. Indien dat niet het geval is, moet er duidelijk neergeschreven staan of het al dan niet nodig is dat alle eigenaars het compromis ondertekenen. Gaat het om een mede-eigendom, dan is ook de informatie over de syndicus verplicht. Daarnaast is ook de concrete informatie van de (verschillende) eigenaars vereist. Zijn alle verkopers meerderjarig? Hebben ze handtekeningsbevoegdheid? Zijn ze getrouwd en, indien ja, onder welk stelsel? Zijn ze alleenstaand of wonen ze wettelijk/feitelijk samen?

Als koper zijn iets persoonlijkere gegevens als burgerlijke staat belangrijk. Is hij/zij bijvoorbeeld alleenstaand, getrouwd, gescheiden of samenwonend? Heeft hij/zij kinderen? Een vennootschap?

Ook het economische vermogen van de koper dient in kaart te worden gebracht. Heeft hij/zij voldoende inkomsten om het goed aan te schaffen? Komt hij/zij in aanmerking voor een hypothecaire lening? Is er eventueel een beding van aanwas nodig?

Binnen het verkoopcompromis moet er naast bovenstaande informatie dus ook een alomvattende beschrijving van het pand aanwezig zijn. Naast een algemene beschrijving van het tweede verblijf zelf moet het compromis vermelden in welke conditie het pand verkeert. Het gaat hier om elementen als de huidige staat van de woonst, de totale oppervlakte en of eventuele erfdienstbaarheden die het goed bezwaren.

Ook eventuele andere posten worden in het compromis opgesomd, waaronder:

• schulden en/of pandrechten
• bezettingsmodaliteiten
• energieprestatiecertificaat (EPB)
• attest(en) van de elektrische installatie
• stedenbouwkundige gegevens en/of eventuele inbreuken
• onteigeningsplan of een maatregel tot bescherming van het erfgoed
• bestemmingen en de geoorloofde aanwendingen van het goed

Alle formulieren uit bovenstaande lijst zijn conform in heel Vlaanderen. Enkel het bodemattest verschilt naargelang het pand in het Vlaams of Brussels Gewest ligt. In Vlaanderen is dat het OVAM-attest, in Brussel het BIM-attest. Beide stellen dat het terrein niet vervuild is of opgenomen is in de bodeminventaris. Ook de overeengekomen prijs van het goed en de wijze van betaling, inclusief het voorschotbedrag, staan hierin opgelijst.

Wanneer het compromis is opgesteld, met oog voor bovenstaande elementen, en wordt ondertekend moeten er tot slot nog enkele algemeenheden worden vermeld.

Het gaat hier om de datum waarop de koper de onroerende voorheffing voor zijn rekening zal nemen, de stedenbouwkundige bestemming van het pand en de BTW als het over een nieuwbouw gaat.  De data waarop het eigendom en het vruchtgebruik van het pand worden overgedragen, die vallen meestal samen met de dag waarop de sleutels worden overhandigd, moeten ook nog worden bepaald. Net zoals de datum waarop de notariële akte wordt getekend.

De ondertekening van het compromis volgt op de ondertekening van het bod. Zodra alle partijen het eens zijn en het compromis is opgesteld, houdt niets u nog tegen om het te ondertekenen. In de meeste gevallen moet u bij de ondertekening van het compromis een voorschot betalen.  Het bedrag van het voorschot kan u zelf bepalen en is niet wettelijk geregeld maar doorgaans bedraagt dit 10% van de overeengekomen koopsom, exclusief kosten.

Herlees hier het integrale artikel.

Bron: tijd.be