De Wet Breyne

Als je vastgoed koopt dat er nog niet staat moet je vertrouwen dat alles zal uitgevoerd worden volgens afspraak.

Om kopers daartegen te beschermen en bouwondernemers te dwingen hun verplichtingen na te komen, is in België in 1971 de Wet Breyne in het leven geroepen.

De wet verplicht de bouwondernemer om een aantal garanties te bieden aan de koper.

Daarnaast moet hij ook een aantal formaliteiten vervullen, zoals het opstellen van een gedetailleerde en verplichte overeenkomst waarin bepaalde zaken verplicht moeten worden opgenomen met als doel de koper correct en volledig te informeren. Zo kom je als koper nooit voor onaangename verrassingen te staan, zoals een oplevering die veel later valt dan voorzien of een veel hogere prijs dan oorspronkelijk afgesproken.

De verplichte onderdelen van de overeenkomst ‘Wet Breyne’ tussen verkoper en koper zijn:

• Identiteit van de eigenaar van de grond
• Datum van uitgifte van de bouwvergunning
• Nauwkeurige beschrijving van de privatieve en gemeenschappelijke delen
• Nauwkeurige plannen en gedetailleerde bestekken van de werken
• Totale prijs van het goed + de betaalwijze (schijven)
• De startdatum van de werken en de uitvoerings- of leveringstermijn
• Schadevergoeding in geval van vertraging
• De manier van oplevering
• De erkenning van beide partijen dat zij minstens 15 dagen vanaf kennis hebben genomen van alle informatie

Wanneer je een nog te bouwen tweede verblijf koopt, betaal je nooit de hele som in één keer.

Eén van de belangrijke garanties van de Wet Breyne houdt in dat het te betalen voorschot bij het sluiten van de overeenkomst nooit meer dan 5% van de totale aankoopsom mag bedragen.

Nadien betaal je als koper enkel het werk dat effectief al gebeurd is en dus alleen voor het deel van de constructie dat fysiek aanwezig is. Je betaalt de woning dus in verschillende schijven, waardoor je nooit zal betalen voor iets dat nog niet heeft plaatsgevonden. De prijs per schijf wordt dus berekend aan de hand van de werkzaamheden die op dat moment verricht zijn.

De Wet Breyne verplicht ook om de oplevering in twee fasen te laten lopen, de voorlopige en de definitieve, waar minstens één jaar tussen moet zitten.

Dit biedt de mogelijkheid om eventuele gebreken, zichtbaar of onzichtbaar, op te merken waar de bouwheer dan ook voor moet optreden. Voor zware zichtbare of onzichtbare gebreken, zijn zowel de bouwheer of aannemer aansprakelijk gedurende de 10 jaar na de definitieve oplevering. Dit biedt de koper de nodige juridische bescherming en zekerheid.

Als de bouwonderneming zijn verplichtingen niet nakomt, kan de koper een beroep doen op de Wet Breyne en hem via de rechtbank dwingen om die alsnog na te komen of om een schadevergoeding te betalen.

Herlees hier het originele, integrale artikel.

Bron: unibricks.be