Domiciliefraude

Midden juni 2020 berichtten we al over ‘een stormloop op domicilie aan de kust’ in een artikel op onze newswall.

In regel is er niets mee als u zich gaat domiciliëren aan de kust maar dan moet u er ook effectief wonen.  Het is een algemeen gegeven dat u zich moet inschrijven in het bevolkingsregister van de gemeente waar u uw hoofdverblijfplaats heeft.

De hoofdverblijfplaats is de plaats waar u het grootste deel van het jaar verblijft en als we de wet letterlijk interpreteren, is dat dus minstens zes maanden en één dag.

Voor de hoofdverblijfplaats wordt er echter ook naar feitelijke elementen gekeken.  Voor de meeste mensen is het belangrijkste criterium de plaats waar de kinderen naar school gaan of de sportclub waar ze lid van zijn, de dokter in de buurt, het lokale bankkantoor waar ze een rekening hebben, hun werk... Kortom, de plaats waar de meeste elementen van hun persoonlijke leven samenkomen.

Een domicilieadres is belangrijk omdat de hele communicatie met de overheid via dat adres verloopt.  Daarnaast betaalt u ook belastingen in de gemeente waar u staat ingeschreven.

Sommige kustgemeenten zijn fiscaal erg aantrekkelijk om zich er te vestigen omdat ze nauwelijks of geen gemeentebelasting heffen. Dat is het geval in Koksijde, De Panne en Knokke-Heist, waar de aanvullende belasting op de personenbelasting 0% bedraagt, terwijl dat in Vlaanderen gemiddeld 7,2 % is.

Wie er dus officieel is ingeschreven, wordt door die gemeenten niet belast in de personenbelasting en hoe hoger uw belastbaar inkomen, hoe groter het voordeel kan zijn.

Als u zich alleen laat inschrijven in het bevolkingsregister om minder of geen gemeentebelasting te betalen, is er volgens de letter van de wet dus sprake van ‘fiscale fraude’.

De Vereniging van Vlaamse Steden en Gemeenten (VVSG) nuanceert echter dat fiscale voordeel. Gemeenten met een lage aanvullende belasting op de personenbelasting heffen vaak hogere opcentiemen op de onroerende voorheffing. Die belasting betaalt u als vastgoedeigenaar altijd ongeacht of u er uw domicilie heeft of niet.  Een tweede middel waarmee gemeenten ‘domiciliefraude’ proberen te compenseren, is een belasting op het tweede verblijf. Deze tax compenseert voor een stuk het verlies van die fiscale toeristen.

Voor 2020 schreven 255 gemeenten of 85% van alle gemeenten in Vlaanderen ontvangsten uit een belasting op tweede verblijven in.  De totale verwachte opbrengst hiervan is bijna 100 miljoen euro (97,3 miljoen euro).

Het is niet geweten hoe vaak fiscale domiciliefraude voorkomt want bij de federale overheidsdienst Financiën is er geen georganiseerde controleactie naar domiciliefraude in België.

Bij de controle van de belastingdossiers is domiciliefraude wel een van de klassieke aandachtspunten en zal een controleur de nodige acties ondernemen als hij het vermoeden van domiciliefraude heeft.

Het feit dat er weinig of geen controleacties gebeuren door de overheid betekent echter niet dat er niet gecontroleerd wordt. Als u zich gaat inschrijven in het bevolkingsregister, komt een wijkagent of andere ambtenaar ter plaatse vaststellen of u daar effectief woont. Deze controle gebeurt soms heel secuur, in andere gemeenten volstaat uw naam op de brievenbus dan weer als bewijs van woonst en sporadisch gebeurt zelfs geen controle door personeelstekort.

Als u toch tegen de lamp mocht lopen dan kan de gemeente u ambtshalve uitschrijven hetgeen u nog kan gaan betwisten bij de minister van Binnenlandse Zaken en, als dat niet lukt, bij de Raad van State.

Ook kan de gemeente waar u zich had moeten inschrijven u ambtshalve opnemen in het bevolkingsregister, eventueel met terugwerkende kracht. De FOD Financiën kan dan de te weinig betaalde gemeentebelastingen nog invorderen van u.

Herlees hier het integrale artikel.

Bron: tijd.be