De variabele woonrente is weer in trek

Variabele woonrente - Financieel - 2HB

De langetermijnrentes op de financiële markten zijn stapsgewijs aan het oplopen. De rente op tienjarige Belgische overheidsobligaties is voor het eerst sinds 2018 weer boven de symbolische grens van 1% gestegen. De reden voor deze hogere rentes is de ‘galopperende inflatie’ te wijten aan de hoge energieprijzen en de economische impact van de oorlog in Oekraïne.

Verder is er ook het vooruitzicht dat de Europese Centrale Bank (ECB), in navolging van de Amerikaanse Federal Reserve, haar basisrente later dit jaar zal optrekken. Voor de Belgische banken was dit dan ook voldoende aanleiding om de rentevoeten op het woonkrediet te verhogen.

Immotheker Finotheker die de (online) rentebarometer van de gemiddelden aangeeft op de Belgische woonkredietmarkt, noteerde onlangs een rente van 1,95% voor een vaste formule op twintig jaar.  Dat is 55 basispunten of 0,55 procentpunt meer dan begin dit jaar (1,40%). Dezelfde trend doet zich ook voor bij een vaste rente op tien jaar: nu 1,59%, tegen 1% begin van dit jaar.

Daarmee staat de woonrente bijna op het hoogste peil van de afgelopen vijf jaar, maar blijft ze toch nog altijd historisch laag.  Experts verwachten dan ook dat de rente later dit jaar nog een beetje zal stijgen, van 0,3 tot 0,5 procentpunt, maar waarschijnlijk niet meer.

Bij een erg lage rentestand, zoals de voorbije jaren onafgebroken het geval was, is het voor de meeste huizenkopers of -bouwers logisch om voor een krediet met vaste rentevoet te kiezen. Die geeft immers de absolute zekerheid dat de lage rente voor de volledige looptijd van de lening vastligt.

Een krediet met vaste rente is echter niet altijd zo voordelig als het in eerste instantie lijkt. Als de woonrente oploopt, stijgen vaste rentevoeten immers sneller dan de variabele, waardoor het verschil tussen de twee formules alsmaar groter zal worden en dit in het voordeel van de variabele rente.

Met een hogere (vaste) woonrente wordt de ‘ontleningscapaciteit’ ook iets kleiner zodat er best vertrokken wordt van het maximale aflossingsbedrag om van hieruit de leencapaciteit te berekenen.

De te betalen rente is uiteraard een belangrijk onderdeel in een leningsdossier maar ook allerlei extra clausules waaraan voldaan moet worden, zoals een verplichte zichtrekening, levens- of  brandverzekering kunnen de uiteindelijke beslissing tot een vaste of variabele rentevoet mee bepalen.

Herlees hier het integrale, originele artikel.

Bron: standaard.be